miðvikudagur, febrúar 11, 2004

Ég man þá tíð þegar ég sem ungur maður var staddur í útlandinu við skriftir(nei það er dagdraumurinn) ég meina við strákslæti í sólinni á leiðinni frá íssjoppunni að sundlaugabakkanum þar sem kjarnafjölskyldan lá og lét sér líða ágætlega. Litla systir sagði brrrubrrru og kúkaði í makindum falin bakvið blómapott. Ég labbaði á grasinu og leið eitthvað svo vel, ég held bara mér hafi fundist þetta hápunkturinn, með rauðan og fjólubláan ítalskan ís valhoppandi og öskrandi með tilheyrandi handahreyfingum eins og ég hafði séð og heyrt í sjónvarpinu eða fyrra lífi jafnvel… Heil Hitler… Heil Hitler… Sieg Heil… Heil Hitler.………. svo var ég skammaður…..