Ég fór í kvikmyndahús um daginn, allt gekk vel ég var í röðinni klukkan rúmlega tíu og góð tilfinning að standa í Smáralind og bíða, þegar ég varð þess heiðurs aðnjótandi að komast fremst í röðina smeygði ég kortinu undir glerið og sagði Gangs Of New York með amrískum hreim. NEI, öskraði ég yfir litilmagnann þegar stelpukindin í boxinu sagði mér að það væri uppselt á G.O.N.Y. á meðan hún hengdi upp blað með þessum upplýsingum og ég svo fljótur að hugsa ansans hvaða mynd er verið að sýna sem ég gæti hugsað mér að sjá DD kjaftæði, ég myndi falla í þunglyndi ef einhver hefði borið kennsl á mig fara á þá mynd. Ok ok rólegur Jón rólegur, Ég er rólegur djöfullinn sjálfur, vertu rólegur þá sagði hin stelpan heyrðu ég á tvo miða eftir og sælutilfinning fór um líkamann eins og ég hafi sigrað eitthvað. Jég tek þá sagði ég við þær innan glersins. Síðan fór upprunalega stelpan í það að afgreiða miðann til mín og gaurinn sem var næstur í röðinni hjá stelpunni sem gaf mér forkaupsréttinn var illilegur á svipinn, miðaldra sjóari sem ætlaði með krakkana sína í bíó og ég hafði af þeim miðann, Hey þú veist sorry að ég sé yngri en þú og hafi flottari líkama og sé myndarlegri en þú, þú eist þú erður barað skilja skiluru (survivor) sagði ég við gamla öfundsjúka manninn. Þú færð miðana á þúsund, há ég vá takk sagði ég við gelluna þegar ég borgaði, skildi reyndar ekki akkuru en þú veist það hefur bara verið líkaminn. Þegar ég sneri mér við og horði niður á allt liðið sem ekki fékk miða leið mér enn betur og sagði upphátt, ha síðustu miðarnir, eins og illa gefinn ms-ingur. Þegar ég rölti upp rúllustigann skoðaði ég miðann og sá að þar fór miði fyrir öryrkja og ellilífeyrisþega, hua hva ég leit í kringum mig ég lít nú ekki út eins og öryrki er það?